Η ερώτηση δεν είναι καθόλου υποθετική, δεν αφορά κάποιο σενάριο φανταστικό και απόλυτα απίθανο να συμβεί κάποτε. Και η απάντηση είναι πολύ καθαρή: Προφανώς και δεν υπάρχει τίποτα πιο επικίνδυνο από την άκρα Δεξιά για πάρα πολλούς λόγους.
Φυσικά και δεν κινδυνεύουν όλοι και στον ίδιο βαθμό από την άκρα Δεξιά αλλά αυτό δεν επηρεάζει ούτε στο ελάχιστο την επικινδυνότητα της. Ούτε φυσικά όλες οι εκφράσεις της είναι το ίδιο επικίνδυνες, άλλη κατάσταση ο Μπρέιβικ και ο Ταράντ, εντελώς άλλη κατάσταση ο όχλος στα Βίλια Αττικής που… υποδέχτηκε με πέτρες και συνθήματα – κατάρες μερικές δεκάδες ταλαιπωρημένους πρόσφυγες που θα φιλοξενήσει ο Διεθνής Οργανισμός Μετανάστευσης σε ένα ξενοδοχείο της περιοχής. Άλλη κατάσταση οι γονείς που δεν στέλνουν τα παιδιά τους στο σχολείο στο Βαθύ της Σάμου γιατί μερικές δεκάδες προσφυγόπουλα πηγαίνουν σε αυτό το σχολείο μετά τη λήξη του πρωινού ωραρίου και άλλη τα εχθρικά βλέμματα μέσα στο λεωφορείο στην κοπέλα με το μαντήλι στο κεφάλι.
Και φυσικά κάποιος μπορεί να πει πως όλα τα παραπάνω είναι εντελώς άσχετα μεταξύ τους αλλά και ασύνδετα με την επικινδυνότητα της άκρας Δεξιάς και κάποιος άλλος μπορεί να πει πως το θέμα είναι η άκρα Αριστερά γιατί αυτή – και μόνο αυτή – βγάζει τρομοκράτες μαζί φυσικά με τον ISIS και τους Ταλιμπάν.
Αλλά αν θέλουμε πραγματικά να συζητήσουμε για το αν η άκρα Δεξιά αποτελεί απειλή θα πρέπει να έχουμε στο μυαλό μας ότι δεν μιλάμε για κάτι αφηρημένο αλλά για κάτι που παράγει πολιτική. Και ας αφήσουμε την Ουγγαρία του Όρμπαν. Ας δούμε τη δική μας πραγματικότητα. Αλήθεια, αν υπήρχε ένα σενάριο χωρίς πολιτικό κόστος διαρροών δυνάμεων προς το χώρο της εθνικιστικής Δεξιάς πιστεύει κανείς ότι η σημερινή ηγεσία της Νέας Δημοκρατίας θα πήγαινε σε μετωπική σύγκρουση με την κυβέρνηση για τη Συμφωνία των Πρεσπών; Αν και δεν μπορούμε να αποκλείσουμε κανένα ενδεχόμενο εκτιμώ πως η Νέα Δημοκρατία δεν θα πήγανε σε μετωπική σύγκρουση και οι αντιδράσεις της για τη συμφωνία θα περιοριζόταν σε ισχυρές παραμετρικές διαφωνίες, όπως άλλωστε πάντα κάνουν τα κόμματα όταν είναι στην αντιπολίτευση…
Η επικινδυνότητα λοιπόν της άκρας Δεξιάς έχει να κάνει με το ότι παράγει πολιτική για το χώρο της Κεντροδεξιάς. Χαρακτηριστική για αυτό ήταν η περίπτωση του Νικολά Σαρκοζί που για να αντιμετωπίσει τις πιέσεις που είχαν οι Ρεπουμπλικάνοι από το Εθνικό Μέτωπο των Λεπέν έστριψε τους Ρεπουμπλικάνους τόσο δεξιά, μα τόσο δεξιά, με αποτέλεσμα ο χώρος των γκωλικών να μην έχει υποψήφιο στο δεύτερο γύρο των τελευταίων προεδρικών εκλογών της Γαλλίας στον οποίο βρέθηκε ποια; Η Μαρίν Λεπέν…
Πολλοί μπορεί να πουν ότι στην Ελλάδα δεν υπάρχει τέτοιος κίνδυνος πρώτα από όλα γιατί η Νέα Δημοκρατία δεν έχει έναν τόσο σοβαρό ανταγωνιστή στα δεξιά της όσο είναι το Εθνικό Μέτωπο των Λεπέν. Σοβαρά; Τα τελευταία χρόνια έδειξαν ότι τα πάντα μπορούν να συμβούν μέσα σε μικρά χρονικά διαστήματα. Μάλιστα οι εθνικές εκλογές του Μάη του 2012 έδειξαν ότι η Νέα Δημοκρατία μπορεί να πέσει ακόμα και στο 19%. Που σημαίνει πως τα… παιχνίδια με τη φωτιά είναι πολύ επικίνδυνα.