Δεν περνάει η “Συμφωνία των Πρεσπών” από την Επιτροπή της Βουλής; – Δείτε τα ονόματα

από Team MyPortal.gr
sms

Η “Συμφωνία των Πρεσπών” πριν έρθει στην Ολομέλεια της Βουλής προς κύρωση πρέπει πρώτα να συζητηθεί από την αρμόδια Επιτροπή της Βουλής που είναι η Επιτροπή Εξωτερικών και Άμυνας.

Η επιτροπή αποτελείται από 55 βουλευτές. Οι 27 είναι του ΣΥΡΙΖΑ που θα ψηφίσουν θετικά και οι 14 της ΝΔ, 3 του ΚΚΕ και 3 της ΧΑ που θα ψηφίσουν αρνητικά. Το ΚΙΝΑΛ εκπροσωπείται απο 4 βουλευτές μεταξύ των οποίων και ο πρόεδρος της ΔΗΜΑΡ Θανάσης Θεοχαρόπουλος. Το ΚΙΝΑΛ έχει ταχθεί κατά ενώ ο κ. Θεοχαρόπουλος κλίνει προς το υπέρ αλλά η τελική του θέση θα καθοριστεί τις επόμενες ημέρες σε συνεδρίαση των κομματικών οργάνων της ΔΗΜΑΡ. Επίσης μέλος της επιτροπής είναι ο βουλευτής της Ένωσης Κεντρώων Γιάννης Σαρίδης που θα καταψήφισε, ο ανεξάρτητος πλέον Σπύρος Δανέλης που είναι υπέρ και ο ανεξάρτητος Δημήτρης Καμμένος, που θα καταψηφίσει.

Το ΚΙΝΑΛ και το Ποτάμι έχουν το δικαίωμα και την επιλογή να αλλάξουν τους βουλευτές που τους εκπροσωπούν, δηλαδή τους κυρίους Θεοχαρόπουλο και Δανέλη, ώστε να εκφράσουν στην Επιτροπή την κεντρική τους γραμμή. Το ΚΙΝΑΛ δεν είναι πιθανό να το κάνει καθώς δεν αναμένεται να θέσει θέμα κομματικής πειθαρχίας ακόμη και αν ο κ. Θεοχαρόπουλος τελικά αποφασίσει να υπερψηφίσει,

Υπό αυτά τα δεδομένα ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει πλειοψηφία. Άρα αν αντικατασταθεί ο κ. Δανέλης έχει ενδιαφέρον ποιος θα κληρωθεί μεταξύ αυτού και του κ. Καμμένου ως εκπρόσωπος των ανεξάρτητων αλλά και τι κάνει ο νέος εκπρόσωπος του Ποταμιού δεδομένου ότι το κόμμα αναθεωρεί τη στάση του και εξετάσει την αποχή ή ακόμη και την καταψήφιση.

Ωστόσο και να μην περάσει απο την Επιτροπή πέρα απο το πολιτικό ζήτημα που δημιουργείται η Συμφωνία μπορεί να περάσει στην Ολομέλεια.

Πολιτικό θέμα δημιουργείται και με την πρόθεση του Προέδρου της Βουλής να αλλάξει η σύνθεση των Επιτροπών με το επιχείρημα αυτές να αποτυπώσουν την νέα κυβερνητική πλειοψηφία. Ωστόσο ο αντίλογος της ΝΔ ειναι πως αυτό δεν προβλέπεται καθώς η σύνθεση των Επιτροπών καθορίζεται απο τη δύναμη των ΚΟ και όχι τη σύνθεση της κυβερνητικής πλειοψηφίας.