Χορός εκατομμυρίων στο διεφθαρμένο ελληνικό ποδόσφαιρο από την τσέπη των φορολογουμένων

από Μπούζος Γιώργος
sms

Το διεφθαρμένο ελληνικό ποδόσφαιρο στην θύελλα της ανυποληψίας χωρίς πυξίδα. Πόσες ομάδες; Δεκαέξι, δεκατέσσερις ή δώδεκα; Πόσες πρέπει να σταθούν στην αφετηρία του νέου πρωταθλήματος της Σούπερ Λίγκα; Οπωσδήποτε 12 λέει ο υφυπουργός αθλητισμού και προσφέρει ως δέλεαρ πάνω από 100 εκατομμύρια ευρώ για τα επόμενα πέντε χρόνια…  Ας πάμε με 14 φέτος κι από του χρόνου βλέπουμε… λένε οι ΠΑΕ που θέλουν και τον σκύλο χορτάτο και την πίτα ολόκληρη.

Ότι το ελληνικό ποδόσφαιρο βρίσκεται σε καθεστώς εξευτελιστικής εποπτείας είναι γνωστό. Αποκορύφωμα η παρουσία ξένου υπέρ παρατηρητή στην ΕΠΟ, τριών ξένων αρχιδιαιτητών στην διαιτησία, η μετάκληση ξένων διαιτητών στα ντέρμπι του πρωταθλήματος. Φρένο στην κατρακύλα η κοινή διαπίστωση ότι χρειάζεται εδώ και τώρα μείωση των ομάδων.

Διαπίστωση- πρόταση που αραχνιάζει στα συρτάρια από το 2010 αλλά παραπέμπεται συνεχώς στις καλένδες. Το γιατί είναι γνωστό. Ποιος παράγοντες θέλει να δει την ομάδα του να υποβιβάζεται και την τσέπη του να αδειάζει. Αν μπορούσαν οι πρόεδροι των ΠΑΕ θα οργάνωναν πρωτάθλημα με 20 ομάδες. Επειδή το προϊόν δεν αντέχει έμειναν στις 18 κι από εκεί φρέναραν και στύλωσαν τα πόδια τους στις 16.

Τώρα όμως ο υφυπουργός τους βάζει… τυράκι στην φάκα της μείωσης των ομάδων. Μερικές δεκάδες εκατομμυρίων ευρώ. Το κακό είναι ότι το κάνει με τα λεφτά των Ελλήνων φορολογουμένων. Τα προσφέρει με την μορφή αγοράς των τηλεοπτικών δικαιωμάτων του πρωταθλήματος μέσω της ΕΡΤ. Με λεφτά από την τσέπη μου και την τσέπη σας… Τόσο απλά.

Ας δούμε τι κερδίζουμε από την μείωση των ομάδων: το σημαντικότερο ότι θα τονωθεί η ανταγωνιστικότητα του πρωταθλήματος και το προϊόν θα γίνει πιο ελκυστικό στην τηλεόραση και τους χορηγούς. Έτσι θα έρθουν περισσότερα λεφτά. Σήμερα σε πολλά παιχνίδια γνωρίζουμε τον νικητή πριν ακόμη το σφύριγμα έναρξης του διαιτητή.

Η μείωση όμως θα επιφέρει πλήγμα και στις σχέσεις εξάρτησης. Θα σταματήσει η ύπαρξη … θυγατρικών ΠΑΕ ή ομάδων δορυφόρων όπως και ο δανεισμός παικτών που νοθεύει τόσο την αξιοπιστία όσο και την ανταγωνιστικότητα του πρωταθλήματος.

Ενώ τα οφέλη είναι ξεκάθαρα το προσωπικό συμφέρον μπαίνει πάνω από όλα. Οι ΠΑΕ αρνούνται την μείωση γιατί αν πέσουν φέτος έξι ομάδες αυτό σημαίνει αυτόματα ότι 10 τουλάχιστον θα παλεύουν να αποφύγουν τον υποβιβασμό. Και μαζί την χασούρα από την απώλεια των εσόδων. Είναι πολλά τα λεφτά για να τα κλωτσήσουν.

Από την άλλη ο υπουργός κάνει πολιτική με τα λεφτά των φορολογουμένων. Κι εδώ τα λεφτά είναι πάρα πολλά. Μήπως όμως τα δίνει από την τσέπη του; Αντί να αρπάξει τους παράγοντες των ομάδων από το αυτί που τα διέλυσαν (στην πλειοψηφία τους) όλα, τους μοιράζει εκατομμύρια. Αντί ποινής, επιβράβευση!

Με αυτά και με αυτά υπάρχει έστω κι ένας που μπορεί να πιστεύει ότι τα καλύτερα είναι μπροστά;