«Παγερά αδιάφορος» δήλωσε ο Δήμαρχος Θεσσαλονίκης για τις εγχώριες αντιδράσεις που προκάλεσαν οι δηλώσεις του κατά την επίσημη επίσκεψή του στην ΠΓΔΜ, όπου για άλλη μια φορά αποκάλεσε την γειτονική χώρα ως «Μακεδονία». Κι αυτό παρά το γεγονός ότι ακόμα και η ίδια η γειτονική κυβέρνηση έχει ρίξει τους τόνους σε σχέση με το ζήτημα της ονομασίας, και βρίσκεται σε εξέλιξη μια διπλωματική πρωτοβουλία για την επαναπροσέγγιση των δυο χωρών και την εύρεση αμοιβαίας λύσης στο ζήτημα, το οποίο ας μην ξεχνάμε έχει δυναμιτίσει οποιαδήποτε προοπτική βαλκανικής στρατηγικής της χώρας μας.
Δεν θα σχολιάσουμε την προσωπική επιλογή του Γ. Μπουτάρη, να ταυτίζεται με τους αλυτρωτικούς κύκλους της γειτονικής χώρας –εξάλλου, από καιρό έχει δείξει την προτίμησή του στους γειτονικούς επεκτατισμούς, όπως για παράδειγμα την ταύτισή του με το ιστορικό αφήγημα που προωθεί το νεο-οθωμανικό αυταρχικό καθεστώς για την ίδια την Θεσσαλονίκη. Ωστόσο, είναι δικαίωμά του να εκτίθεται απέναντι σε αυτούς που τον ψήφισαν, αλλά και απέναντι στην ίδια του την παράταξη, με τις πολιτικές του επιλογές.
Αυτό όμως που θα σχολιάσουμε είναι η σοβαρή θεσμική διάσταση που έχουν πάρει αυτά τα ατοπήματα Μπουτάρη: Διότι οι επισκέψεις του είναι επίσημες, δεν εκπροσωπεί δηλαδή τον εαυτό του, αλλά την πόλη, και εν γένει την χώρα, η οποία έχει επίσημη και πάγια θέση σε σχέση με το ζήτημα. Είναι επομένως εξόχως πραξικοπηματική η επιλογή του, να μεταβαίνει στην ΠΓΔΜ, και να προωθεί απόψεις που δεν είναι καν απόψεις της διοικούσας παράταξής του, καθώς, προφανώς, ούτε μετεκλογικά, ούτε προεκλογικά υπάρχει τέτοια απόφαση.
Δεύτερον, το θεσμικό ατόπημα του Γιάννη Μπουτάρη έχει επαναληφθεί. Πέρυσι τον Αύγουστο, οπότε και ξανα-επισκέφθηκε την γειτονική χώρα, δημιούργησε το ίδιο πρόβλημα με τις δηλώσεις του, για να επιστρέψει και να… απολογηθεί στο Δημοτικό Συμβούλιο, στις 29 Αυγούστου 2016, λέγοντας ότι διέπραξε παρατυπία. Μεταφέρουμε αυτούσιο το απόσπασμα από τα πρακτικά του Δημοτικού Συμβουλίου, προς αποφυγή παρεξηγήσεων: «Είπα κάμποσες φορές το, σε μία συνέντευξη που έδωσα εκεί στο, σε μία τηλεόραση, όπου το κύριο πράγμα που τόνιζα είναι ότι αναρωτιέμαι γιατί εσείς ως Σλάβοι δεν αναδεικνύετε την δική σας ιστορία, πρέπει να είστε περήφανοι που είστε Σλάβοι, και απλώς αναζητείτε να κλέψετε ιστορικά αυτά, ιστορικά στοιχεία και να λέτε ότι είσαστε απόγονοι του Μέγα Αλέξανδρου. Εάν έχετε πάει ποτέ στα Σκόπια θα σας πιάσουν τα γέλια. Μιλάμε για απίστευτη κατάσταση. Και είπα πράγματι πολλές φορές στη συνέντευξη, πολλές φορές, μπορεί να το είπα 2 – 3. Άλλες φορές έλεγα Σκόπια, άλλες φορές έλεγα Μακεδονία, άλλες φορές έλεγα Σλαβο – Μακεδονία, λοιπόν, εάν ενόχλησε κάποιον αυτό το πράγμα λυπάμαι πάρα πολύ».
Υπάρχει, δηλαδή, και δεύτερο θεσμικό ζήτημα: Ο Δήμαρχος γράφει στα παλιά του τα παπούτσια το Σώμα, ισχυρίζεται άλλα αντ’ άλλων ενώπιόν του, και από εκεί και πέρα πράττει αυθαίρετα βάσει των προσωπικών του διαθέσεων. Ωστόσο, δεν ζούμε σε κάποια εποχή του Μεσαίωνα, ή της Τουρκοκρατίας για να είναι προσωποπαγή τα αξιώματα και να εξαρτώνται από την βούληση του εκείνου που τα κατέχει. Και αυτά που κάνει ο Δήμαρχος δεν συμβαίνουν σε καμιά άλλη σοβαρή χώρα του κόσμου. Κι ας είναι εκείνος που συχνά-πυκνά εκθειάζει την θεσμική σοβαρότητα των υπολοίπων χωρών της Ε.Ε., ενώ την ίδια στιγμή εκθέτει θεσμικά την ίδια του την χώρα.
Όσο για το Δημοτικό Συμβούλιο, πιστεύουμε ότι το Σώμα πρέπει να πάρει θέση μπροστά σε αυτήν την απροκάλυπτη ενέργεια απαξίωσής του.
Υ.Γ. Προφανώς, η συνεννόηση που προέβη με τον Υπουργό Εξωτερικών Νίκο Κοτζιά αφορούσε την επίσκεψη και την ατζέντα της, και όχι την αδιανόητη έλλειψη σοβαρότητας που προκύπτει από τους αυτοσχεδιασμούς του Δημάρχου.
Υ.Γ.2. Η διπλωματία των πόλεων χρειάζεται διπλωμάτες να λειτουργήσει με σύγχρονη αντίληψη του κόσμου, των διεθνών σχέσεων, και του γεωπολιτικού κλίματος και όχι ανθρώπους με αντίληψη κοτζαμπάση του 1800.